Indonesië, de eerste indrukken
Door: Peter Schultz
Blijf op de hoogte en volg Peter
24 Juni 2016 | Indonesië, Bandung
Weer een blog, de eerste vanuit Indonesië. Na aankomst in Jakarta, hier 3 nachten verbleven. Ik had wat last van een paar ontstekende wondjes op mijn voeten, dus deze laten schoonmaken en controleren door een arts in Jakarta. Ook ben ik met de staf van het hotel mee geweest naar een dorp bij een vuilnisbelt. 20 jaar geleden was een boerendorp, maar bij gebrek aan ruimte voor het afval van Jakarta zijn de velden volgestoord met afval. Wij speelden met de kinderen en probeerde ze wat Engels bij te brengen en liepen met ze door het dorp vol met afval.
Na Jakarta door gegaan naar Bogor om hier de botanische tuin te bezichtigen. Hier ontmoette ik in mijn overnachtingsplek (Tom’s homestay) een 68-jarige Rotterdamse Indo die tot haar 15de in Bogor gewoond had en sindsdien bijna ieder jaar terug gaat naar haar geboorte dorp. Zij heeft mij 2 avonden de leuke barretjes en restaurantjes laten zien. Samen met haar en een vroegere buurvrouw (89 jaar) en haar familie afgereisd naar Bandung. Zij vertelden mij allerlei geschiedenis over de relatie Nederland en Indonesië. Erg leuke manier van reizen. In Bandung afscheid genomen en mijn eigen weg gegaan.
Mijn moeder vroeg mij vanmiddag: “wat maakt Indonesië eigenlijk voor indruk op je?”. Hier antwoorde ik op: “Hectisch, overbevolkt, smerig, arm, chaos maar bovenal erg vriendelijke mensen en bijzondere natuur.” Dit klinkt op eerste gezicht niet positief, maar juist het meemaken en zien van hoe het leven hier gaat onder die omstandigheden maakt het een bijzondere ervaring. Ik heb nog nooit zo’n chaos op de weg meegemaakt als dat ik hier mee maak. Paard en wagen, scooters, auto’s en voetgangers alles op een breed stukje asfalt, waar men ook nog in beide richtingen gebruik van maakt. Een grote chaos, als je hier in wilt voegen of (achter)uit uit je parkeerplek wilt wegrijden, moet je een mannetje geld betalen die dan het verkeer even tegenhoudt om jou de ruimte te geven. Deze mannetjes staan op iedere kruispunt, bij iedere uitrit en winkel.
Daarnaast zodra het verkeer stokt, rennen meteen de kinderen naar de auto’s om te bedelen, soms terwijl ze een liedje zingen. Mensen gooien hier aan de lopende band hun afval uit het raam of op de stoep, daarnaast krijg je hier echt overal een plastic tasje bij, dus de gemiddelde berm of rivier lijkt hier op een vuilnis belt.
Erg bijzonder om alles mee te maken.Vandaag naar een kratermeer en hotspring geweest, zo bijzonder om te zien. Morgen ga ik naar een kustdorpje, dus hopelijk surfen.
Na Jakarta door gegaan naar Bogor om hier de botanische tuin te bezichtigen. Hier ontmoette ik in mijn overnachtingsplek (Tom’s homestay) een 68-jarige Rotterdamse Indo die tot haar 15de in Bogor gewoond had en sindsdien bijna ieder jaar terug gaat naar haar geboorte dorp. Zij heeft mij 2 avonden de leuke barretjes en restaurantjes laten zien. Samen met haar en een vroegere buurvrouw (89 jaar) en haar familie afgereisd naar Bandung. Zij vertelden mij allerlei geschiedenis over de relatie Nederland en Indonesië. Erg leuke manier van reizen. In Bandung afscheid genomen en mijn eigen weg gegaan.
Mijn moeder vroeg mij vanmiddag: “wat maakt Indonesië eigenlijk voor indruk op je?”. Hier antwoorde ik op: “Hectisch, overbevolkt, smerig, arm, chaos maar bovenal erg vriendelijke mensen en bijzondere natuur.” Dit klinkt op eerste gezicht niet positief, maar juist het meemaken en zien van hoe het leven hier gaat onder die omstandigheden maakt het een bijzondere ervaring. Ik heb nog nooit zo’n chaos op de weg meegemaakt als dat ik hier mee maak. Paard en wagen, scooters, auto’s en voetgangers alles op een breed stukje asfalt, waar men ook nog in beide richtingen gebruik van maakt. Een grote chaos, als je hier in wilt voegen of (achter)uit uit je parkeerplek wilt wegrijden, moet je een mannetje geld betalen die dan het verkeer even tegenhoudt om jou de ruimte te geven. Deze mannetjes staan op iedere kruispunt, bij iedere uitrit en winkel.
Daarnaast zodra het verkeer stokt, rennen meteen de kinderen naar de auto’s om te bedelen, soms terwijl ze een liedje zingen. Mensen gooien hier aan de lopende band hun afval uit het raam of op de stoep, daarnaast krijg je hier echt overal een plastic tasje bij, dus de gemiddelde berm of rivier lijkt hier op een vuilnis belt.
Erg bijzonder om alles mee te maken.Vandaag naar een kratermeer en hotspring geweest, zo bijzonder om te zien. Morgen ga ik naar een kustdorpje, dus hopelijk surfen.
-
24 Juni 2016 - 23:57
Gerie:
Indrukwekkend Peter, wat doe jij een ervaringen op. Mooi om je te volgen. Geniet nog van je laatste weken. Groetjes Gerie -
25 Juni 2016 - 14:04
Johan, Pa:
Leuk verhaal. Nog een maand dan hoor ik alle verhalen. Ik kan niet wachten
-
27 Juni 2016 - 20:25
INEKE VERLINDEN:
Dag Peter,nou Natasja heeft genoten van jullie reis en mist je nu meer dan ooit.Maar ze gunt het je wel hoor,ze telt de dagen af.Wat een avonturen beleef je heerlijk in mijn volgende leven ga ik er ook op uit.Maar donderdag ga ik naar Ierland ook wel leuk lijkt me.Ik zie je eind Juli in ieder geval geniet er nog maar lekker van.Groeten Oma Ineke
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
